ข้อมูลบ้านกุยเลอตอ

ประวัติความเป็นมาของบ้านกุยเลอตอ

บ้านกุยเลอตอตั้งอยู่ในตำบลแม่จัน อำเภออุ้มผาง จังหวัดตาก เป็นชุมชนของชาวปะกาญอที่ยังคงรักษาวิถีชีวิตชุมชนแบบดั้งเดิม มีความเรียบง่าย รักสงบ ชื่อ “กุยเลอตอ” มาจากคำว่า “กุย” ซึ่งแปลว่า กองรวมกันในปริมาณมาก และ “เลอตอ” แปลว่า ก้อนหิน ซึ่งสันนิษฐานว่ามีอายุประมาณ 200 ปี

เดิมทีบ้านกุยเลอตอเคยตั้งอยู่ที่ “บ้านเตอะหลิแกวโกร” หรือที่เรียกว่า “กุยเลอตอหนึ่ง” ซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยเดิมของชาวบ้านกุยเลอตอในปัจจุบัน ต่อมาชาวบ้านได้ย้ายมาอยู่ที่ “บ้านกุยเลอตอสอง” ในปัจจุบัน เนื่องจากความยากลำบากในการเดินทางไปร่วมประชุมที่อำเภออุ้มผาง โดยในช่วงแรกมีเพียง 3 ครอบครัวที่ย้ายมาอยู่ คือ ครอบครัวของ แบล๊ะเชอ บละเล้อ และแหม่จะ หลังจากนั้นจึงมีผู้คนอพยพเข้ามาอยู่มากขึ้น และได้มีการแต่งตั้งผู้ใหญ่บ้านคนแรก คือ นายจอชิ

วิถีชีวิตและอาชีพ

ชาวบ้านกุยเลอตอส่วนใหญ่เป็นชาวปะกาญอ มีประชากรประมาณ 50-60 ครัวเรือน อาชีพหลักคือเกษตรกรรม โดยเฉพาะการปลูกข้าวและทำไร่หมุนเวียน วิถีชีวิตของชาวบ้านยังคงผูกพันกับธรรมชาติอย่างแน่นแฟ้น โดยมีแม่น้ำแม่จันไหลผ่านหมู่บ้าน ชาวบ้านมักใช้ทรัพยากรจากป่าในการดำรงชีวิต เช่น การทอผ้ากี่เอวแบบดั้งเดิม ซึ่งใช้สีธรรมชาติจากพืชพรรณท้องถิ่น

ชาวบ้านกุยเลอตอยังมีความเชื่อและประเพณีที่เกี่ยวข้องกับการรักษาป่าไม้และทรัพยากรธรรมชาติ พวกเขามีความเชื่อว่าป่าไม้และแม่น้ำมีจิตวิญญาณและจะต้องรักษาเพื่อความสมบูรณ์ของชุมชน

การตั้งชื่อหมู่บ้าน

เรื่องราวการตั้งชื่อหมู่บ้านมีที่มาจากการเดินทางของเพื่อนสองคนที่หลงทางกันในป่า แต่ภายหลังได้พบกัน และมีการตั้งชื่อหมู่บ้านตามประสบการณ์ที่พวกเขาได้เจอ เช่น “เกอะตะหลิ” และ “กรุยโค๊ะกระเจอ” แต่ชื่อ “กุยเลอตอ” นั้นมาจากการพบก้อนหินสองก้อนที่ทับซ้อนกัน จึงตั้งชื่อว่า “กุยเลอตอ” ซึ่งมีความหมายถึงก้อนหินกองรวมกัน

เหตุการณ์สำคัญในชุมชน

ในช่วงหนึ่งชาวบ้านกุยเลอตอเคยเผชิญกับเหตุการณ์เกี่ยวกับกลุ่มคอมมิวนิสต์ที่เข้ามาในพื้นที่ ทำให้หมู่บ้านไม่มีผู้ใหญ่บ้านเป็นเวลานานกว่า 20 ปี เนื่องจากความกลัวในสถานการณ์ในขณะนั้น แต่เมื่อสถานการณ์สงบลง ชุมชนก็กลับมาสู่ความปกติสุข และได้มีการแต่งตั้งผู้ใหญ่บ้านคนใหม่

ทรัพยากรธรรมชาติ

พื้นที่โดยรอบหมู่บ้านกุยเลอตอมีทรัพยากรธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์ โดยมีสถานที่ท่องเที่ยวทางธรรมชาติที่สำคัญคือ น้ำตกปิตุ๊โกร ซึ่งเป็นน้ำตกที่สูงที่สุดในประเทศไทย ด้วยความสูงกว่า 500 เมตร น้ำตกนี้มีลักษณะพิเศษเมื่อมองจากมุมสูงจะเห็นเป็นรูปหัวใจ ซึ่งเป็นที่มาของชื่อ “น้ำตกรูปหัวใจ” น้ำตกนี้เป็นจุดท่องเที่ยวยอดนิยมของนักเดินป่าที่รักการผจญภัย

นอกจากนี้ ดอยมะม่วงสามหมื่น ซึ่งเป็นยอดดอยที่มีทิวทัศน์สวยงาม ก็เป็นจุดหมายปลายทางอีกแห่งหนึ่งของนักท่องเที่ยวที่ชื่นชอบการเดินป่า ดอยมะม่วงสามหมื่นมีชื่อเสียงจากความสูงและเส้นทางเดินเท้าที่ท้าทาย แต่คุ้มค่าด้วยวิวธรรมชาติที่งดงามตลอดทาง

บริบทพื้นที่ตำบลแม่จัน

ตำบลแม่จัน เป็นหนึ่งในตำบลของอำเภออุ้มผาง จังหวัดตาก ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของตัวอำเภอ ห่างจากที่ว่าการอำเภออุ้มผางประมาณ 41 กิโลเมตร และห่างจากศาลากลางจังหวัดตากประมาณ 279 กิโลเมตร พื้นที่ของตำบลแม่จันทั้งตำบลอยู่ในเขตเทศบาลตำบลแม่จัน ซึ่งเคยมีฐานะเป็นสภาตำบลแม่จันในปี พ.ศ. 2517 และถูกจัดตั้งเป็นองค์การบริหารส่วนตำบลในวันที่ 15 ตุลาคม 2542 ก่อนจะยกฐานะเป็นเทศบาลตำบลแม่จันในปี พ.ศ. 2551 โดยตำบลนี้มีพื้นที่ประมาณ 1,240 ตารางกิโลเมตร หรือประมาณ 775,000 ไร่ ถือเป็นเทศบาลที่มีพื้นที่ขนาดใหญ่ที่สุดในประเทศไทย

ปัจจุบันตำบลแม่จันมีประชากร 22,903 คน ประกอบด้วยชาย 11,837 คน หญิง 11,066 คน โดยส่วนใหญ่เป็นชาวไทยภูเขาเผ่าปะกาญอ ในปี พ.ศ. 2558 การรวมผู้ที่ไม่ได้สัญชาติไทยในทะเบียนราษฎรส่งผลให้จำนวนประชากรเพิ่มขึ้นอย่างมาก

ตำบลแม่จันแบ่งออกเป็น 12 หมู่บ้าน:

  1. บ้านนุเซะโปล้
  2. บ้านกล้อทอ
  3. บ้านโขะทะ
  4. บ้านทิโพจิ
  5. บ้านกุยต๊ะ
  6. บ้านกุยเลอตอ
  7. บ้านหม่อกั๊วะ
  8. บ้านแม่จันทะ
  9. บ้านเปิงเคลิ่ง
  10. บ้านเลตองคุ
  11. บ้านทีจอซี
  12. บ้านมะโอ๊ะโค๊ะ

พื้นที่ส่วนใหญ่ของตำบลแม่จันเป็นป่าโปร่งและป่าดงดิบที่ล้อมรอบด้วยเทือกเขาสูง สภาพภูมิประเทศเหมาะสำหรับการเกษตรกรรมและการท่องเที่ยวทางธรรมชาติ มีแหล่งน้ำสำคัญคือ ห้วยแม่จัน และน้ำตกทีลอซู ซึ่งมีความสูงจากระดับน้ำทะเล 776 เมตร รวมถึงน้ำตกปิตุ๊โกร (น้ำตกเปรโต๊ะลาซู)

สภาพภูมิอากาศ

ตำบลแม่จันมีลักษณะภูมิอากาศ 3 ฤดู คือ ฤดูร้อน (เดือนเมษายน) ฤดูฝน (ปลายเดือนเมษายน – พฤศจิกายน) และฤดูหนาว (เดือนมกราคม – มีนาคม)

อาชีพหลัก

ประชากรส่วนใหญ่ในตำบลแม่จันประกอบอาชีพเกษตรกรรม คิดเป็น 90% รองลงมาเป็นอาชีพรับจ้าง 6% และค้าขาย 4%